Afsluiten doen wij onze 37ste editie met Take Me To The Rivers All-Stars New Orleans. Dit is de ultieme en authentieke New Orleans muziekervaring, met een geweldige mix van de beste muzikanten uit de stad.  

Deze unieke 11-koppige line-up bestaat uit de legendarische Crescent City-talenten zoals Cyril Neville, Ivan Neville, Omari Neville, Ian Neville, Big Chief Bo Dollis Jr. van de Wild Magnolias, Anjelika “Jelly” Joseph,  Rob Mercurio van de iconische band Galactic, en de bekroonde filmmaker Martin Shore. 

​

Cyril Neville 

In New Orleans is de Neville-familie een van de belangrijkste muzikale dynastieën, waarbij muziek van generatie op generatie wordt doorgegeven. De nu 76-jarige Cyril Neville begon zijn carrière als de jongste van de vier Neville Brothers en wordt geprezen als een van de laatste grote zuidelijke soulzangers. 

In 1970 bracht hij zijn debuut solo-single uit, ‘Gossip’, en voegde zich bij The Meters, waar hij bijdroeg aan albums zoals Cabbage Alley (1972) en Fire on the Bayou (1975). Later tourde hij met The Rolling Stones. 

Cyril heeft samengewerkt met artiesten als Bono (U2), Taj Mahal, en Allen Toussaint en was de muzikale katalysator voor de Grammy Award-winnende plaat YELLOW MOON. Hij heeft ook gezongen voor bands zoals Galactic, Royal Southern Brotherhood en Wild Tchoupitoulas. Cyril is te zien in series als Treme en heeft opnames gemaakt met artiesten als Bob Dylan en Dr. John. 

 

Ivan Neville 

Als zoon van soullegende Aaron Neville en vaandeldrager van de rijke muzikale cultuur van New Orleans, draagt Ivan Neville zijn muzikale erfenis met trots én toewijding. Zijn band Dumpstaphunk brengt een rauwe, onweerstaanbare funk, maar het is vooral achter zijn toetsenbord – of het nu een Hammond-orgel, elektrische piano of vleugel is – dat Ivan zijn ware kracht laat horen. 

Neville speelt niet zomaar toetsen; hij leeft erin. Hij kan de swingende barrelhouse mambo van Professor Longhair oproepen, de virtuoze, bijna spookachtige complexiteit van James Booker herleven, of de broeierige, atmosferische akkoorden van Dr. John tot leven brengen. Zijn stijl is een unieke mix van groove, emotie en technische finesse – hij laat zijn toetsen zingen, grommen en dansen. Als hij jamt met zijn bandgenoten van Dumpstaphunk, werpt hij muzikale stoten uit die net zo impulsief als intens zijn. 

“Muziek is een manier om mensen zich beter te laten voelen, het brengt spirituele genezing,” zegt hij. “Ik neem mijn werk heel serieus.” 

Dat werk staat in het teken van een muzikale bloedlijn die loopt via twee van de meest invloedrijke bands uit New Orleans: The Meters en The Neville Brothers. Zijn oom Art Neville – oprichter van beide – was zelf een legendarische toetsenist en zanger. Ivan erfde niet alleen diens talent, maar ontwikkelde zijn eigen stem op het instrument. De Neville-familie overbrugde generaties én genres: van carnavalritmes tot soul, R&B, funk, jazz en pop – en Ivan weet dat erfgoed als geen ander te vertalen naar het heden. 

Toch blijft hij bescheiden over zijn indrukwekkende carrière. Hij speelde en nam op met giganten als de Rolling Stones, Keith Richards (bij wie hij een vast lid is van de XPensive Winos), Bonnie Raitt, Don Henley, Robbie Robertson, Ani DiFranco en de Spin Doctors. Ook is hij medeoprichter van de New Orleans Social Club en het project Neville Jacobs, samen met songwriter Cris Jacobs. 

Ivan Neville is meer dan een geweldige muzikant – hij is een hoeder van de ziel van New Orleans, en zijn toetsen vormen de stem waarmee hij die ziel laat spreken. 

​

Omari Neville 

Omari Neville, ook wel bekend als ONeville, is de jongste zoon van Cyril Neville. Geboren op 14 februari 1988, werd deze drummer/percussionist omringd door de rijke muzikale erfenis van zijn familie. Omari leidt zijn eigen band, Omari Neville & The Fuel, die een nieuwe generatie van de Neville-familie op het podium brengt. Hun muziek is een frisse benadering van de Neville-erfenis, met invloeden van reggae, punk, soul en R&B.  

 

Big Chief Bo Dollis Jr. of the Wild Magnolias 

Gerard, “Bo Jr.” Dollis is een grootheid van de Mardi Gras Indianen. De Big Chief van de legendarische Wild Magnolias Mardi Gras Indians erfde deze rol van zijn vader Bo Dollis, de charismatische zanger wiens doordringende roep een generatie Black Indians naar voren bracht via de regionale hit "Handa Wanda" uit 1970 en een reeks opnames bij grote platenlabels. 

Toen de Wild Magnolias een internationaal fenomeen werden, begon Bo Jr. al als kind mee te paraderen met de groep, begeleid door zijn moeder Rita Dollis totdat hij in staat was om de lange, veeleisende tochten zelf te maken. Wanneer hij kon, ging hij naar de Indianen-oefeningen en bracht hij tijd door met de groep, waar hij de folklore en gezangen van zijn ouderen leerde. Toen Bo in 2015 na een langdurige ziekte overleed, had Bo Jr. zijn lessen goed geleerd en was hij klaar om de gouden kroon van de Big Chief van zijn vader over te nemen. 

Als millennial begrijpt Bo Jr. hoe de muziek uit New Orleans in de loop der jaren is geëvolueerd. Hij bracht een mengeling van tijdloze ideeën en nieuwe perspectieven naar de Mardi Gras Indianen. Bo’s zang is krachtig en zijn songwriting maakt hem één van de culturele leiders van New Orleans. 

 

Anjelika ‘Jelly’ Joseph 

Anjelika ‘Jelly’ Joseph is een van de meest veelzijdige en krachtige zangeressen en entertainers van dit moment. Vooral sinds het enorme succes van haar hit “Fya”, samen met bounce-artiest HaSizzle, is haar ster snel gerezen. Hoewel Joseph relatief laat in de spotlights verscheen, heeft ze in slechts een paar jaar tijd haar plek in de entertainmentwereld stevig veroverd. 

Ze groeide op in New Orleans, omringd door muzikale inspiratiebronnen zoals soullegende Irma Thomas. Haar eerste podiumervaring had ze met een uitvoering van “O Holy Night” in haar laatste jaar van de middelbare school. Niet lang daarna stond ze al in de clubs op Bourbon Street, deed ze mee aan “American Idol” en werd ze achtergrondzangeres bij de eclectische, Grammy-genomineerde band Tank and the Bangas. 

Tegenwoordig verovert Joseph solo het wereldpodium. Ze werkt samen met HaSizzle en andere bounce-artiesten, maar is vooral bekend als leadzangeres van de funk-jazz jam band Galactic. Daarnaast laat ze haar veelzijdigheid horen als zangeres bij de Original Pinettes, de enige volledig vrouwelijke brassband uit New Orleans. 

Anjelika “Jelly” Joseph bewijst keer op keer dat ze thuis is in elke stijl – van soul tot funk, van brass tot bounce – en ze is nog lang niet uitgezongen 

 

Ian Neville 

Ian Neville, geboren in New Orleans, is een gitarist met funk in het bloed. Als zoon van Art “Papa Funk” Neville – de legendarische toetsenist en oprichter van The Meters en The Neville Brothers – werd Ian letterlijk geboren in de groove. 

Hij groeide op te midden van muzikale grootheden: zijn ooms zijn Charles, Aaron, Cyril en Athelgra Neville, en zijn neven zijn onder andere Ivan Neville en Aaron Neville Jr. Al op jonge leeftijd speelde Ian mee in de bands van zijn vader. Hij kreeg het vak mee van niemand minder dan Meters-gitaristen Leo Nocentelli en Brian Stoltz, die hem persoonlijk de kneepjes van het funk-gitaarspel leerden. 

Samen met zijn neef Ivan richtte Ian de band Dumpstaphunk op, inmiddels een van de coolste en meest geliefde funkbands van New Orleans. Daarnaast is hij ook gitarist in de funk-supergroep Dr. Klaw. Ian Neville is een muzikale erfgenaam van een rijke traditie, maar timmert met zijn eigen sound stevig aan de weg. 

 

Robert Mercurio 

Robert Mercurio is de bassist en een van de oprichters van de New Orleans funkband Galactic. Naast zijn rol als muzikant heeft hij ook een indrukwekkend palmares als producer: hij co-produceerde alle tien albums van Galactic en werkte daarnaast samen met artiesten als Big Freedia, Boyfriend, Lyrics Born, Porch 40, Greyhounds en The Company Stores. 

Mercurio is ook actief in andere muzikale projecten, waaronder Dragon Smoke (met Ivan Neville, Eric Lindell en Stanton Moore), Good Enough for Good Times (met Jeff Raines, Simon Lott en Joe Ashlar) en de M&M’s (met John Medeski, Papa Mali en opnieuw Stanton Moore), naast diverse andere lokale New Orleans-bands. 

Ook op het gebied van muziek voor film, televisie en games heeft Mercurio naam gemaakt. Zo co-produceerde hij de volledige soundtrack voor het PlayStation 3-spel inFamous 2, waarmee Galactic voor het eerst een volledige originele game-score schreef én uitvoerde. Hun muziek werd eerder al gebruikt in populaire games zoals Rock Band en Grand Theft Auto. 

Galactic blijft wereldwijd touren en uitverkochte zalen trekken. De band trad meerdere keren op in Amerikaanse talkshows zoals Jimmy Kimmel Live en Late Night with Conan O’Brien, en maakte zelfs een gastoptreden in de HBO-serie Treme. 

Robert Mercurio is daarmee niet alleen een sleutelfiguur in de New Orleans funk, maar ook een creatieve kracht achter talloze muzikale projecten, ver buiten het podium. 

 

Deven Trusclair 

Deven Trusclair is een getalenteerde drummer uit Bayou Goula, Louisiana, die momenteel woont in New Orleans. Hij is een prominente figuur in de hedendaagse funk- en soulscene en maakt deel uit van de band Dumpstaphunk, opgericht door Ivan Neville. Naast zijn werk met Dumpstaphunk heeft Trusclair samengewerkt met diverse artiesten, waaronder Donnie Sundal, Boukou Groove, Nigel Hall, Russ Liquid Test en Marc Broussard. 

Trusclair begon zijn muzikale reis in Baton Rouge, waar hij optrad in lokale bars en zijn muzikale vaardigheden ontwikkelde in zijn kerkelijke gemeenschap. Zijn stijl is een dynamische mix van New Orleans funk, soul en rock, beïnvloed door iconen zoals The Meters en Banda Black Rio. 

Momenteel werkt Trusclair aan zijn eigen project, TTB (Trusclair The Brand), waarmee hij zijn muzikale visie verder wil uitdragen.  

Trusclairs’ energieke en expressieve drumstijl heeft hem een gewaardeerde plaats op het podium opgeleverd, waar hij bijdraagt aan de levendige en soulvolle sound van de New Orleans muziekcultuur. 

 

Martin Shore 

Martin Shore is een bekroonde filmmaker (o.a. winnaar op SXSW) en GRAMMY-winnend muzikant en producer. Zijn carrière begon als muzikant, en hij tourde onder meer met grootheden als Bo Diddley, Albert Collins, Clarence Clemons en Bluesman Willie. Later legde hij zich toe op het produceren van soundtracks en het muzikaal begeleiden van speelfilms. Zo werkte hij mee aan bekende films als SAW, SAW II, RIZE en Rock School. 

Als muziekproducer werkte Shore samen met uiteenlopende artiesten, waaronder Snoop Dogg, G-Eazy, Yo Gotti, Mavis Staples, Booker T. Jones en North Mississippi Allstars. Met meerdere GRAMMY-winnende producties op zijn naam, tourde hij recent nog met Cody Dickinson en zijn band Hill Country Revue, en met vijf nationale Take Me to the River LIVE!-tours met o.a. William Bell, Bobby Rush en Charlie Musselwhite. 

Shore is stemgerechtigd lid van de National Academy of Recording Arts and Sciences (GRAMMY Awards) en van de Producers Guild of America. 

Zijn regiedebuut Take Me To The River (2014) won de publieksprijs op SXSW, Beste Film op het Raindance Film Festival in Londen en nog tal van andere internationale onderscheidingen. In april 2022 verscheen het vervolg: Take Me To The River: New Orleans. 

Naast zijn werk in film en muziek is Martin Shore ook oprichter van de Take Me To The River Education Initiative, een non-profitorganisatie die lesmateriaal ontwikkelt voor geschiedenis en maatschappijleer. Deze lessen zijn inmiddels opgenomen in het vaste curriculum van honderden scholen in de VS, waaronder meer dan 700 openbare scholen in New York City. Partner in dit educatieve project is de Berklee College of Music. 

Shore is ook actief in het onderwijs. Hij gaf gastcolleges aan universiteiten in heel Amerika, was gastdocent op de Berklee-campus in Valencia, Spanje, en doceerde aan The New School in New York. 

Zijn tweede film als regisseur, The Mad Hannans (2018), werd bekroond als Beste Documentaire op het Manchester Film Festival en won meerdere prijzen wereldwijd. 

 

Take Me To The River 

Take Me To The River is een sociaal bewustzijnsproject, opgezet door bekroond producent, regisseur en muzikant Martin Shore, samen met producent en muzikant Cody Dickinson (zoon van Jim Dickinson). Het initiatief heeft als doel om meesterlijke muzikanten, hun nalatenschap, cultuur, erfgoed en geschiedenis vast te leggen – én tegelijkertijd het wereldwijde culturele geschenk dat popmuziek is, te vieren. 

Met de eerste twee speelfilms in de reeks – Take Me To The River: Memphis (winnaar op SXSW en Raindance Londen) en Take Me To The River: New Orleans (GRAMMY-winnaar in 2023) – wordt Amerika’s culturele parel, muziek, op unieke wijze vereeuwigd in levendige documentaires. Deze films voelen actueel en fris aan doordat er speciaal voor elke film nieuwe muziek wordt opgenomen in historische, eenmalige sessies met legendarische artiesten. Hierdoor ontstaat een tijdloos historisch document – een ‘evergreen’ – dat huidige én toekomstige generaties helpt begrijpen waar onze muziek vandaan komt, wat ze betekent, en hoe diep ze verankerd is in de Amerikaanse cultuur. 

 

Dit optreden is gegarandeerd een feest waarin iedereen zal blijven dansen, schudden en glimlachen! Het is alsof je naar New Orleans zelf wordt gebracht.